گیاه انجبار که نام لاتین آن Palyganum. Bistota است، حدود ۱۸۰ سانتیمتر طول دارد و معمولا بر آنچه نزدیک آن باشد می پیچد. شاخه های آن تقریبا قرمز رنگ و گل آن نیز قرمز است. ریزوم آن چوبی و سرخ رنگ است. اندام مورد استفاده گیاه ریزوم های آن است و ماده داروئی آن بیشتر در پوست ریزوم متمرکز است و نوشته اند که این گیاه بیشتر در کشور سوریه و اطراف شام میروید و بهترین نوع انجبار از شام آورده می شود. طبیعت آن سرد و خشک است.

خاصیت های گیاه انجبار

این دارو جهت قطع خونریزی از اعضاء بدن بخصوص افرادیکه از شش آنان خونریزی می شود مفید بوده و قاطع خون می باشد. ضمناً قاطع اسهال های مزمن و صفراوی است و چنانچه در نقطه ای از بدن مقداری گوشت بدن کنده شده باشد برای رویانیدن گوشت مقدار یک مثقال از آنرا میجوشانند و با مقداری قند یا شکر می خورند و مقداری نیز از آب جوشانیده گیاه در عضو میمالند، جهت رویانیدن گوشت بسیار مفید و مجرب است و می توان عرق این دارو را اخذ و از آن استفاده نمود. مقدار خوراک از عرق آن پنج گرم و از عصاره آن چهار گرم و از برگ آن اگر مصرف شد مقدار بیست گرم است از پودر ریشه آن ۵ گرم. به گزارش دکتر سلام، داروسازان قدیم پوست ریشه انجبار را میجوشانیده و عصاره حاصل را به حد غلظت در میاورده سپس آنرا بصورت حب هایی کرده و در زیر سرپوش شیشه ای و در آفتاب خشک میکرده اند و به نام حب انجار به بیماران می داده اند. این حب سرخ و یاقوتی رنگ است و مصرف درمانی فراوانی دارد