انار (Punica. granatum) گیاهی است از تیره انار. درخت انار (pomegranates) جز درختچه ها بوده و میوه ی آن خوراکی و دارای مقدار کافی ویتامین C، مواد قندی و اسیدهای آلی می باشد. پوست، ریشه و ساقه ی درخت انار تانن فراوان و آلکالوئیدهای مختلف دارد که یکی از آنها پله تیرین (Pelletierine) است که بهترین داروی کرم کدو و سایر انگلهای روده می باشد. این درخت در بیشتر مناطق کشور ایران پرورش داده می شود. میوه ی آن سرد و تر و ضد بیماری هایی است که در اثر حرارت عارض شده باشند. برای مداوای ورم های گرم داخلی مانند ورم کبد، ورم کلیه، ورم سایر احشای داخلی مصرف می شود.

گاهی در اثر زیاده روی در بعضی اغذیه یا ادویه های تند خروج ادرار با سوزش همراه می شود. و یا ممکن است خون آلوده شود که در هر دو حالت باید با آب انار یا رب انار مداوا گردد.

انار صفرا را روان و ترشح و دفع آن را آسان می کند.

افرادی که به گلو درد مبتلا می شوند می توانند گل انار و یا پوست میوه ی آنرا که دارای مقدار تانن و اسیدهای آلی ضدعفونی کننده می باشد با مقداری برگ، مورد و پوست خشخاش جوشانده و آب آنرا صاف کرده روزی چند بار غرغره نمایند تا همراه با داروهای خوراکی به سرعت بیماری را بهبود بخشد. چنانکه بیمار مبتلا به کرم کدو و یا آسکاریس یا انگل های دیگری در دستگاه گوارش باشد. می تواند مقدار شش مثقال از پوست ریشه ی درخت انار را به مدت سه روز ناشتا هر روزی دو مثقال جوشانده و میل نماید.

افرادی که در اثر ضخم یا دیگر ناراحتی های معده استفراغ شدید و مداوم می کنند و هرچه می خورند بالا می آورند اگر انار را با پوست بالای آتش گذاشته و کباب کنند سپس آب آنرا بخورند استفراغ آنان قطع می شود و بعد از رفع استفراغ باید چند روزی عسل را در آب گرم حل کرده بخورند تا معده و اثنی عشر را پاک کند تا به تدریج به خوردن غذا اقدام کنند و از معجون ریوند نیز استفاده کنند البته بعد از اعمال فوق.